Druk, druk, druk!

We zijn amper een week verder en toch er is al weer heel wat gebeurd!
Zo ben ik woensdagnamiddag met mijn gastbroer José en twee van zijn vrienden, naar de finale van de supercup van Spanje gaan kijken. Natuurlijk niet in een stadion, maar wel in een gezellige bar met heerlijke milkshakes.
De volgende dag was het vooral op school heel tof. 's Ochtends kwam ik namelijk door toeval bij andere meisjes van mijn klas terecht. Het was pas toen, dat me opviel dat die anderen zich altijd afzonderden van hun klasgenoten en niet zo veel rekening hielden met mij. Ik ben nu dus vaker bij mijn nieuwe vriendinnen en ook met de rest van de klas kan ik het goed vinden. Met bijna de hele school eigenlijk, want velen kennen mij, zonder dat ik hun ken. Ja, zelfs de kleutertjes!
Vrijdagnamiddag, heb ik vooral aan mijn gastzus (Andrea) en -broer te danken. Ze namen me zonder aarzelen mee naar hun vrienden. Samen pizza eten, naar mijn eerste défilé gaan kijken, supporteren tijdens een vriendenmatch voetbal... Een leuke tijd dus, alleen dat Spaans zit me nog wat tegen.
Veel tijd heb ik echter niet om er mij veel zorgen om te maken, want zaterdag is een lange dag geweest. Ik ben namelijk mee op schoolreis gegaan naar Tegucigualpa, waar ik niet alleen verschillende musea's bezocht heb, maar ook een prachtig uitzicht had vanuit het nationaal park en natuurlijk het onveilige gevoel ervaarde van deze hoofdstad. Alhoewel dat laatste vooral veroorzaakt werd door Paola, die zich tot mijn persoonlijke bodyguard benoemd had en mij geen seconde uit het oog verloor!
Die avond heb ik nogmaals gemerkt hoe chill leerlingen en leerkrachten hier met elkaar omgaan. Dit keer geen knuffels in de gang, bezoekjes in de lerarenkamer of familiaire gesprekken. Wel een bezoek bij de broer van mijn leerkracht. Gewoon in de huiskamer gezellig zitten kletsen, gek hoor!
Nog gekker is dat ik op maandag, tijdens de schooluren met de familie een bezoek bracht aan het enige meer van Honduras. En dat ging zonder problemen: geen boze/ongeruste telefoontjes van school, geen verklaring afleggen voor mijn afwezigheid, niets! Al zou het deze superleuke dag niet van me afgepakt hebben! Zwemmen in een zwembad, toeristische kiekjes maken, gefrituurde vis eten, paardrijden...
Dat laatste zorgde helaas wel voor problemen. Ik had namelijk geen lange broek aan, maar een short. Gevolg? Vijf lelijke schaafwonden. Hopelijk zullen ze genezen zijn tegen de 15de. Dan doe ik namelijk mee aan het grootste evenement van het jaar: hun défilé voor La Dia De La Indepencia. Een stoet waar bijna alle scholen van Siguatepeque aan mee doen. Wat mij rol hierin is? Ik word een palillona voor mijn school, aka. majorette. Dat klinkt in België misschien niet zo spectaculair, maar hier is het het populairste deel van de stoet. Een hele eer dus, dat ik één van de zeven mag zijn.
Dat de 15de een belangrijke dag is, is heel duidelijk te merken: niet alleen de school wordt versierd, maar ook van mijn 8 lesuren, heb ik er vandaag maar 1 les gehad. De andere werden namelijk allemaal besteed aan repeteren voor de défilé. Muzikanten, palillonas, vlaggenewerpers, marcheerders... allemaal   druk in de weer om er een geweldige show van te maken. Met als gevolg mijn eerste kleurtje :p Al moet ik toegeven, dat ik dat palillona-zijn toch wat onderschat heb. Niettemin doe ik het heel graag!
De komende twee weken zal ik me dus vooral bezighouden met: oefenen, oefenen en nog eens oefenen !
Wens me succes!
Groetjes van het warme en regenachtige Honduras

PS: blijkbaar is het hier nu winter, wat ik maar niet kan geloven aangezien het hier momenteel gemiddeld 25°C is overdag! Zot! :D