Nu is het toch wel al héél lang geleden dat ik nog iets van mij laten weten heb, bijna 4 maanden(!), hoog tijd dus voor een nieuw blogbericht waarin ik de hoogtepunten even op een rijtje zet:
Februari
Mijn eerste weken terug naar school, waren weer een hele aanpassing na 3 lange, maar geslaagde vakantiemaanden. De eerste week was er gelukkig tijd genoeg om mijn hersenen warm te laten draaien, door alle mooie en leerrijke activiteiten, die gingen over ambitie, dromen volgen en voornemens waarmaken.
In mijn nieuwe richting (Hosteleria en toerisme) leer ik evenementen organiseren, etiquete toepassen in de keuken en het restaurant, activiteiten promocioneren door afiches te ontwerpen of presentaties te geven, werken in een reisagentschap, ecologisch toerisme ontdekken, de wereld en zijn belangrijkste bezienswaardigheden kennen en natuurlijk ook het iets minder leuk: boekhouden. Ik verveel mij dus absoluut niet in deze actieve en interessante lessen. Toch is school niet altijd even fantastisch en dat komt vooral door de culturele botsing met mijn klasgenoten, die - zoals vele Hondurezen - niet zo zot zijn van werken om succesvol te slagen. Dat geeft mij echter wel de kans om ook op persoonlijk vlak te leren, zoals bv. verdraagzamer zijn.
Zaterdag 1 maart 2014
Vandaag stond de 'spot der aandacht' enkel op Andrea - mijn zus - gericht, omdat haar 15de verjaardag gevierd werd. Dat is DE belangrijkste gebeurtenis in het leven van een Latijns-Amerikaans meisje, op een huwelijk na natuurlijk. De reden daarvoor is een - naar mijn mening - hele mooie traditie, die de overgang van kind naar vrouw symboliseert. Enkele speciale activiteiten zijn:
I Platte schoentjes verwisselen voor een paar hakken
II Een brandende kaars schenken aan het Maria-beeld tijdens de mis, als dank dat ze haar 15de verjaardag mag vieren (dat is hier niet altijd even evident).
III Een diamanten ring geschonken door de grootouders
IV De vader-dochterdans die , eventueel, overgaat in een wals gedanst door een heel ‘hof’. Ik, samen met een hele groep vrienden, had de eer om in die van haar mee te dansen.
V Een spectaculaire verjaardagstaart net zo groot als op bruiloften.
Verder volgen nog een diner en een groot feest en speciaal voor jullie zal mijn superlieve gastmama mij een video meegeven naar Belgie, zodat ook jullie kunnen kennismaken met dit traditionele evenement.
Maart
Enkele leuke activiteiten tijdens deze maand waren:
I Het bezoek van een Russische vrijwilligster, die op zoek was naar scholen om jongeren van daar ook naar hier te laten komen op uitwisseling. Ze heeft ons ondertussen enkele zaken over Rusland geleerd en in ruil daarvoor toonde ik haar Siguatepeque, mijn thuisstad.
II Vaderdag. Ja, je leest het goed: vaderdag wordt niet in juni gevierd zoals bij ons, maar op 19 maand. Een dikke dankjewel dus aan José, mijn gastpapa, om mij in huis te willen nemen, zo goed voor mij te zorgen en – vooral in mijn eerste maanden – met zo veel geduld met mij te praten over Honduras, haar politiek, economie...
III We zijn met de hele school naar een theater gegaan in San Pedro Sula. Met al mijn kennis over Belgische toneelstukken en –spelers, was het leuk om ook hier eens een voorstelling bij te wonen. En ik moet toegeven dat ze op dit vlak goed bezig zijn.
IV Eind maart heb ik, met de hulp van mijn klasgenoten, Belgie voorgesteld op de multiculturele en gastronomische beurs van de universiteit, hier in Siguatepeque. Blijkbaar was ik, traditioneel gekleed, zelfs een grotere atractie dan mijn zelfgemaakte pannenkoeken, wafels en frietjes en voelde ik mij dan ook een echte VIP in Honduras. ;)
V 2 dagen later mocht ik zelf een bekendheid ontmoeten: niemand minder dan de President van Honduras! Ik sta zelfs met hem op de foto. Voor diegene die geen Facebook hebben, de foto is blijkbaar ook te vinden op een nieuwssite: http://www.radiohrn.hn/l/noticias/presidente-inaugura-tramo-en-siguatepeque
April
Geen aprilvissen in Honduras, want die zie je hier pas vliegen op 29 december. Maar wel, deze zotte gebeurtenissen:
I De zomer was volop in het land (maart en april zijn de 2 warmste maanden, die het koude seizoen opvolgen en aflopen bij het begin van het regenseizoen in mei) en dus hadden we heel wat waterpret. In zwembaden, waterparken of rivieren... en met gevolg een rood verbrande Belgische tussen alle exotisch gebruinde Hondurezen.
II Net voor de examenweek, heb ik samen met mijn mama en zusjes genoten van een circusshow. Topact voor mij en zo goed als normaal voor hen: een motorrijder die supersnel rondrijd in een grote metale bal... Echt zot!
III Om hier af te kunnen studeren, moet je in je laatste jaar 140 uren sociaal werk verrichten. Samen met mijn oude en nieuwe klasgenoten, sta ik vanaf nu elke zondag al vroeg op, om jongeren en volwassenen te gaan leren lezen en schrijven of om hen een diploma voor het volgend leerjaar te kunnen geven. Een boeiende opdracht, die veel voldoening geeft.
IV Semana Santa! De paasweek zorgt voor maar 1 week verlof in Honduras en dus moet er extra-hard gevierd worden. BBQ’en, dansen, in het zwembad afkoelen, smullen van zoete taart voor mijn mama’s verjaardag, bijna elke dag vis eten – op de Hondurese manier, dus de hele vis, met kop en al, die in de pan gefrituurd wordt. En gewoon genieten van het gezellig samenzijn in familie.
V Andrea neemt deel aan de missverkiezing om het gezicht te zijn van ‘Festival Nacional del Pino’. Deze boomsoort is niet alleen de nationale plant van Honduras, maar ook typisch voor mijn streek en dus kom ik hem elke dag tegen, waar ik ook kijk.
Mei
De eerste onweren zorgden voor natte wegen en soms bewolkte dagen, maar dat hield mij niet tegen om dit te doen:
I Schoolreis met overnachting naar Cayos Cochinos:, al snorkelend de meest kleurrijke vissen spotten (waaronder de mooie papegaaivis), al etend de Garifuna-cultuur ontdekken, al zwemmend verbranden... Kortom de perfecte combinatie tussen genieten van paradijselijke eilandjes en een toffe sfeer tussen vrienden.
II 2 maal ben ik deze maand afgereisd naar Tegucigualpa, de hoofdstad van Honduras. De eerste keer om samen met mijn broer en neef naar een concert te gaan, dat helaas gecanceld werd. Al hebben we ons daardoor niet laten tegenhouden om er toch een gezellig avondje van te maken ;) En de 2de keer werd er met de hele familie gefeest om de communie van mijn neef (hij is al 15, maar op die leeftijd je eerste communie pas doen, is hier blijkbaar normaal) en de 21ste verjaardag van zijn broer te vieren. Dubbel feest dus en dat zorgde voor een hele gezellige en leuke, familiale avond.
III Moederdag: ik wil toch even vermelden dat ik heel blij ben met mijn gastmama. Ze verzorgt mij heel goed, beschouwt mij ook als haar dochter, staat altijd klaar voor een babbeltje met mij en zegt nu al dat ze mij ongelooflijk zal missen. Dankjewel mami Yolani! Ook dankjewel aan mama Claudine om mij dit avontuur, aan de andere kant van de wereld, te laten beleven. Ik zie jullie allebei heel graag!
IV AFS-weekend naar Tela. De eind-orientatie stond al voor de deur. Hoewel ik een leuk weekendje aan de kust achter de rug heb, ben ik soms toch wat verdrietig. Mijn jaar is heel snel voorbij gegaan en hoewel ik jullie en mijn Belgische leventje mis, vind ik het toch spijtig om het verhaal bijna af te sluiten:
Mijn laatste weken, mijn laatste keren, mijn laatste momenten... Maar ik ga ze de moeite waard maken!
Op 2 juli zullen de traantjes van verdriet dus vloeien bij mijn vertrek uit Honduras en op 3 juli die van geluk op Belgische bodem...
Tot snel!
Gwendolyne
